W dzisiejszym świecie nie brakuje propozycji pracy z ciałem. Może już próbowałaś ćwiczeń, samodyscypliny, kontroli – by osiągnąć określony wygląd czy stan.

Ale… może warto spojrzeć na ciało inaczej – przez pryzmat miłości, a nie dyscypliny.
Może warto nawiązać z nim kontakt nie poprzez kontrolę, ale przez grację – ruch płynący z wnętrza, z duszy, z Ducha.

Słowo „gracja” pochodzi od łacińskiego gratia, oznaczającego „wdzięk”, „łaskę”, „powab”.
W duchowym wymiarze łaska to dar – coś, co przychodzi nie z wysiłku, ale z otwartości.

Tak jak w tańcu – ruch nie musi być efektowny ani perfekcyjny, by był prawdziwy, uzdrawiający i głęboki.

Gracja to nie poza.
To stan istnienia.
To płynność, obecność, uważność.
To ruch, który wypływa z ukojenia, a nie napięcia – z miejsca, gdzie ciało i dusza zaczynają mówić jednym językiem.